Generated electric power can either be dissipated or occur in the form of an electric field and a magnetic field. By replacing the voltage in the well-known equation for dissipated power (energy) with its derivative (a function orthogonal to the voltage) the average electric and magnetic field power exchanged between an electrical object and the rest of the closed electric power system was obtained. The measure of the (reactive) power is the surface area of the closed loop, which the objects characteristic forms in current-voltage coordinates.
Z równań elektrodynamiki wynika, że występują tylko dwa zasadnicze procesy elektroenergetyczne: energia elektryczna może być rozpraszana oraz może być gromadzona w postaci pola elektrycznego i magnetycznego. Proces rozpraszania energii elektrycznej można opisać za pomocą mocy czynnej, której miarą może być powierzchnia zamkniętej pętli jaką tworzy charakterystyka obiektu we współrzędnych prąd elektryczny - strumień magnetyczny. Dla opisu właściwości energetycznych obiektu stosuje się, oprócz mocy czynnej, również inne parametry mocy elektrycznej: moc pozorną oraz moc bierną. Moc pozorna jest największą wartością mocy czynnej możliwą do osiągnięcia dla danej wartości skutecznej napięcia. Moc bierna jest jednoznacznie zdefiniowana dla sinusoidalnych przebiegów napięcia i prądu. Dla przebiegów niesinusoidalnych moc bierną definiuje się, najczęściej przy założeniu, że prąd w przewodach systemu elektroenergetycznego da się rozłożyć na składowe ortogonalne. Badania prawdziwości tego założenia prowadzone są od ponad 70 lat. Jeśli moc bierna ma opisywać proces wymiany energii pola elektrycznego i magnetycznego, to jej miarę można określić podobnie jak miarę mocy czynnej. Ponieważ w obiekcie zachodzą tylko dwa podstawowe procesy elektroenergetyczne, z których jeden jest opisany przez moc czynną, to drugi można opisać zamieniając w równaniu definiującym moc czynną, na przykład napięcie, na pochodną napięcia względem czasu, czyli na funkcję ortogonalną do napięcia. Miarą tak zdefiniowanej mocy biernej jest powierzchnia zamkniętej pętli, jaką tworzy charakterystyka obiektu we współrzędnych prąd - napięcie. Miara ta jest jednoznaczna. Charakterystyka obiektu w tych współrzędnych redukuje się do odcinka linii (nie tworzy pętli), gdy parametrem zastępczym obiektu jest tylko rezystancja jednoznacznie zależna od napięcia, czyli gdy między obiektem a resztą systemu elektroenergetycznego nie jest wymieniana energia pola elektrycznego i magnetycznego. Takich właściwości nie mają charakterystyki w innych współrzędnych. Również moc bierna definiowana według innych koncepcji nie zawsze jest równa zeru, gdy w obiekcie nie ma zmiennego w czasie pola elektrycznego i magnetycznego. Jeśli zależność rezystancji zastępczej od napięcia nie jest jednoznaczna, to oznacza, że do obiektu jest dostarczana dodatkowa energia bezpośrednio nie pochodząca ze źródła napięcia, która zakłóca stan równowagi powodując dodatkowe oscylacje, a więc pojawienie się mocy biernej.