W pracy przedstawiono rezultaty kompleksowej fizjoterapii pacjenta w okresie zaostrzeń POChP w latach 1997-2005. Omówiono możliwości i efekty stymulacji laserem niskiej energii wybranych, biologicznie aktywnych, punktów (BAP) oraz jej wpływ na przyrost parametrów FVC, FEV1, PEF, a także wpływ stymulacji na tolerancję wysiłku fizycznego ocenioną na podstawie 6-minutowego testu marszu. Oceniono wydatek energetyczny pacjenta w METs i zmiany w subiektywnym odczuwaniu duszności na podstawie skali Borga. Uzyskane wyniki oraz poprawa parametrów spirometrycznych sugerują przydatność stymulacji laserem niskiej energii w fizjoterapii zaostrzeń POChP.