Problem uwalniania fosforu jest związany z ochroną środowiska i bezpieczeństwem żywności. Krystalizacja struwitu jest przydatną technologią odzysku fosforanów ze ścieków. W opisanych badaniach proces krystalizacji struwitu zastosowano do odzyskiwania fosforanów z gnojowicy, do tego celu wykorzystano reaktor ciągłego odgazowywania CO2 w kształcie litery U (CUSR). Wyniki wskazują, że wskaźnik odzysku PO43- może osiągnąć 47-53% P bez dodatku magnezu, gdy kontrolowany, hydrauliczny czas retencji CUSR wynosi 60 min. Po wprowadzeniu magnezu w ilości 57,5 mg/dm3 wskaźnik odzysku PO43- może osiągnąć 80-86% P. Przewidywania modelu PHREEQC dotyczące krystalizacji struwitu był bliskie wynikom doświadczalnym CUSR. Obliczenia teoretyczne z wykorzystaniem modelu mogą stanowić wskazówkę do ustalania rzeczywistych parametrów eksploatacyjnych. Struwit otrzymany z gnojowicy może mieć zastosowanie w nasiennictwie. Analiza ekstrakcyjna wykazała, że materiał ten może powoli uwalniać PO43-P i dzięki temu znajduje zastosowanie jako nawóz.