W artykule zasygnalizowano podstawy nowej metody nauczania matematyki powstającej na bazie koncepcji poznawczej człowieka i w oparciu o paradygmat konstruktywistyczny. Przedstawione przykłady prowadzonych przez 17 lat badań hermeneutycznych dotyczą analizy formułowanych problemów matematycznych w języku metafor fotograficznych. Myśli wyrażone za pomocą obrazu fotograficznego oraz tekstu składającego się z podpisu i opisu (dual coding) odsłaniają strukturę sieci poznawczych autorów, co ma szczególne znaczenie w tworzeniu nowoczesnej dydaktyki, która ma odpowiadać na potrzeby dzisiejszego fotospołeczeństwa. Fotoedukacja matematyczna pozwala na swobodne przemieszczanie się pomiędzy sztuką a matematyką, zakłada artystyczną wrażliwość ucznia i ożywienie jego ekspresji poznawczej w przestrzeni odległej od sali szkolnej (nad jeziorem, na podwórku, lodowisku czy podczas wycieczki do muzeum minerałów). Wykorzystuje naturalne zaciekawienie ucznia obserwowanymi zjawiskami świata przyrody i obiektami utworzonymi przez człowieka. Twórczość tego typu, opierająca się na samodzielnym odkrywaniu lub konstruowaniu wiedzy przy pomocy aparatu fotograficznego, otwiera zupełnie nową przestrzeń dydaktyki matematyki, gdyż uświadamia uczącym konkretne drogi asocjacji, prowadzące do zrealizowania procesów poznawczych w odniesieniu do abstrakcyjnych obiektów matematyki.