Samenvatting
Alhoewel bewegingsdrang een belangrijk element is van de psychopathologie van anorexia nervosa, is in de literatuur bewegingsdrang relatief onderbelicht, wazig en weinig eenduidig. Bewegingsdrang bij patiënten met anorexia nervosa wordt gekenmerkt door de volgende tekenen: een vrijwillige verhoging van lichamelijke activiteit, een onvrijwillige, onweerstaanbare drang om te bewegen, dissociatie van gevoelens van vermoeidheid, en obsessieve-compulsieve verschijnselen. Aan de hand van eigen therapeutische ervaringen worden een aantal therapeutische interventies voorgesteld om die bewegingsdrang om te buigen in een meer adequaat gedrag. Deze voorstellen hebben betrekking op de algemene (afdelings)regels en op de psychomotorische therapie.