WSTĘP: W warunkach przedszpitalnych diagnostyka pacjentek znajdujących się w okresie perinatalnym jest bardzo ograniczona. Wezwania pogotowia ratunkowego do kobiet w ciąży powinny dotyczyć wyłącznie sytuacji nagłych, związanych z wystąpieniem stanu zagrożenia życia matki i/lub płodu. Celem pracy jest próba nakreślenia profilu pacjentki w okresie okołoporodowym, do której interwencje podejmuje zespół ratownictwa medycznego. MATERIAŁ I METODY: Grupę badaną stanowiło 119 wezwań w 2018 r. wyselekcjonowanych spośród 12854 interwencji pogotowia ratunkowego w rejonie operacyjnym centralnej Polski. Dane pozyskano z dokumentacji medycznej. Analizę przeprowadzono przy użyciu programu Statisticaver. 13.1. Za poziom istotności uznano próg α=0,05, jednakże wyniki istotne na poziomie 0,05 < p < 0,10 uznawano za istotne na poziomie tendencji statystycznej. WYNIKI: Mediana wieku w grupie wyniosła 27 lat (SD ± 8 lat). Zdecydowaną większość przypadków (67,23%) stanowiły kobiety bez czynności porodowej. Akcję porodową rozpoznano u 27,73% pacjentek. Średni czas ciąży wyniósł 27,5 tygodni (SD±22). Najczęściej interweniowano w miejscu zamieszkania pacjentek (84,87%), a najrzadziej w pracy (2,52%). Wzrost liczby wezwań odnotowano w listopadzie i grudniu. Najczęstszymi powodami wezwań był poród i bóle brzucha. Obciążający wywiad chorobowy stwierdzono u 16 pacjentek. Parametry życiowe obejmujące stan świadomości, układ oddechowy i krążeniowy w zdecydowanej większości mieściły się w normie. WNIOSKI: Interwencje pogotowia ratunkowego do kobiet w ciąży stanowią niski odsetek wszystkich wezwań i dotyczą zazwyczaj dolegliwości bólowych oraz krwawienia z dróg rodnych. Badane pacjentki w większości przypadków znajdują się w trzecim trymestrze ciąży, a ich stan można określić jako stabilny. Wezwania są realizowane najczęściej w sezonie zimowym, a miejsce zdarzenia stanowi własny dom pacjentki. Wskazane są dalsze badania ukierunkowane na potrzeby edukacyjne kobiet w ciąży.