W artykule krótko omówiono historię powstania tekstu Hagady i przeanalizowano słownictwo dotyczące jedności oraz miłosierdzia Bożego występujące w jej tekście. Sformułowania hebrajskie porównano do analogicznych lub podobnych wyrażeń i słów, pojawiających się w syriackiej ana- forze św. Jakuba, Brata Pańskiego. Do analizy wykorzystano współczesne teksty Hagady i anafory, będące w użyciu, w postaci znanej dzisiejszym wyznawcom judaizmu i syriackojęzycznym chrześcijanom należącym do Kościoła antiocheńskiego. Z analizy wynika, że pomimo kilkunastu wieków izolacji, wiele pojęć i wyrażeń pozostaje wspólnych w obu liturgiach.