Wstęp: Zespó ł cieś ni stawu podbarkowego (ang. shoulder impingement syndrome, SIS) jest częstym problemem występującym u osób, które wykonują powtarzające się czynności nad głową. Pomimo korzystnych efektów terapeutycznych uzyskanych w leczeniu SIS przy zastosowaniu sztywnego tapingu (ang. rigid taping, RT) lub ćwiczeń stabilizujących łopatkę (ang. scapular stabilizing exercises, SSE), brak jest badań dotyczących analizy porównawczej ich skuteczności. Cel badania: Badanie to ma na celu porównanie skuteczności tapingu sztywnego względem ćwiczeń stabilizujących łopatkę w leczeniu bólu barku i jego funkcji u osób z zespołem cieśni stawu podbarkowego. Materiały i metody: Po uwzględnieniu kryteriów włączenia i wyłączenia z badania, w sumie 93 osoby, u których zdiagnozowano SIS będą zakwalifikowane i przydzielone losowo do trzech równych grup. W pierwszej grupie zastosowany będzie program standardowych ćwiczeń oraz taping sztywny łopatki (ang. scapular rigid taping group, RTG), w drugiej grupie program standardowych ćwiczeń oraz ćwiczenia stabilizujące łopatkę (ang. scapular stabilizing exercises group, SSEG), a w trzeciej grupie (ang. control group, CG)) sam program standardowych ćwiczeń. Intensywność bólu oraz funkcjonalność barku będą oceniane przy użyciu odpowiednio wizualnej skali analogowej (ang.visual analog scale, VAS) oraz wskaźnika bólu barku i niepełnosprawności (ang. shoulder pain and disability index, SPADI). Wyniki: Dane dotyczące poziomu bólu oraz stanu funkcjonalnego będą zebrane na początku badania, po programie interwencji oraz po 3 miesiącach obserwacji. Przeprowadzone zostaną porównania wewnątrzgrupowe i międzygrupowe. Wnioski: Wyniki tego badania pozwolą na rozróżnienie pomiędzy skutecznością tapingu sztywnego a skutecznością ćwiczeń stabilizujących łopatkę w leczeniu SIS, pomagając tym samym w ustaleniu lepszego programu rehabilitacji osób z SIS.