Wstęp. Celem pracy było zbadanie wpływu autorozluźniania mięśniowo-powięziowego/ self-myofascial release (SMR) z wykorzystaniem rolera (foam rolling) na elastyczność taśmy powierzchownej tylnej (TPT) u młodych dorosłych aktywnych fizycznie. Materiał i metody. Badanie przeprowadzono na 40. studentach, średnia wieku 22,36±4,91 lat. Elastyczność tkanek oceniano bezpośrednio przed i po zakończeniu rolowania, wykorzystując jedną z prób sprawności motorycznej Europejskiego Testu Sprawności Fizycznej „EUROFIT” sprawdzającą gibkość. Badani w siadzie wykonywali maksymalny skłon dosiężny w przód. Rolowaniu trwającemu 9 minut, zostały poddane następujące obszary ciała: tylna powierzchnia stóp, tylna powierzchnia goleni, tylna powierzchnia ud, mięśnie przykręgosłupowe odcinka piersiowo-lędźwiowego kręgosłupa. Porównano wyniki głębokości skłonu wykonanego przed i po rolowaniu. Do analizy statystycznej wykorzystano test t-Studenta, za poziom istotności przyjęto p<0,05. Wyniki. Głębokość skłonu po rolowaniu zwiększyła się istotnie statystycznie (p<0,001), średnio o 3,24 cm (31%). Stwierdzono również, że płeć nie różnicuje wyników elastyczności taśmy powierzchownej tylnej. U 65% badanych zaobserwowano poprawę samopoczucia po rolowaniu. Wnioski. Otrzymane wyniki pozwalają wnioskować, iż metoda SMR za pomocą rolera jest szybką, ekonomiczną, łatwo dostępną metodą fizjoprofilaktyki w poprawie elastyczności i gibkości ciała.