Wstęp. Badanie miało na celu określenie tymczasowych zmian w ślinie wywołanych przez krótkotrwałe wysiłki startowe wśród sportowców z zespołem Downa. Materiał i metody. 24 sportowców płci męskiej z łagodną niepełnosprawnością intelektualną uczestniczyło w regionalnych zawodach lekkoatletycznych. Ośmiu uczestników z zespołem Downa (DS) startowało na dystansie 100m, a 16 innych bez DS rywalizowało na dystansach 200 lub 400m. Wszyscy sportowcy byli badani pod kątem odpowiedzi kortyzolu w ślinie na bieg. Próbki śliny pobrano dwa razy przed wysiłkiem (-60 min, -2 min.) i 5 minut po biegu. Poziom kortyzolu (C) określono w duplikatach we wszystkich pobranych próbkach. Wyniki. Zawodnicy z DS wykazali nieco wyższą wartość C 60 min przed biegiem (12,0± 2,3 nM) niż pozostali w tym samym terminie rywalizujący na 200m (10,6±1,5) i na 400m (9,7±1,5). Zakresy wyników czasu biegu były zróżnicowane i zależały od dystansu; 100m-10,4±1,8nM, 200m-11,9±1,1, 400m-12,8±0,7. Średnie wyniki czasu biegu były zróżnicowane: na 100m : 19,1-24,6 sekundy, na 200m: 34,7-40,4 s., a na 400 : 91,4-109,4 s. Wnioski. Nieinwazyjna i bezstresowa procedura badania wydawała się być pożyteczna diagnostycznie do oznaczania funkcji nadnerczy pod wpływem stresu startowego u sportowców niepełnosprawnych intelektualnie, jednak brak podobnych obserwacji w warunkach neutralnych oraz małe liczebności uczestników są głównym ograniczeniem badań.