Wstęp. Celem badań było poznanie poziomu sprawności motorycznej piłkarzy i ich umiejętność poruszania się w obrębie podstawowych wzorców ruchu; zidentyfikowanie najczęstszych dysfunkcji, asymetrii ruchu i ograniczeń funkcjonalnych. Materiał i metody. Łącznie przebadano 89 mężczyzn w wieku od 18 do 33 lat, podzielonych na grupę treningową (59 profesjonalnych piłkarzy) i grupę kontrolną (30 osób, które nie grały w piłkę nożną). Każdy uczestnik przeszedł jednorazowo badanie FMS obejmujące 7 testów ruchowych w oparciu o podstawowe wzorce ruchowe. Wyniki. Analiza statystyczna wyników wykazała, że średni wynik dla grupy badanej wynosi 15,3667, a dla grupy kontrolnej 11,9 punktów na 21 możliwych. Sprawdzano zależności pomiędzy wynikami testów FMS a: BMI (współczynnik korelacji Pearsona dla gr. 1 =0.9848 dla gr. 2= -0.31191), latami trenowania piłkę nożną (współ. korelacji Pearsona =0.21634) oraz liczbą kontuzji (współ. cząstkowy korelacji Pearsona = -0.13952). Wnioski. 1. Piłkarze uzyskali wyższe wyniki prawie we wszystkich testach oprócz jednego. 2. Prawidłowe BMI skutkuje lepszym wynikiem FMS. 3. Wraz ze wzrostem ilości lat zawodowego treningu oraz ilości przebytych kontuzji rośnie wynik końcowej oceny testów FMS. 4. Kończyna dominująca nie uzyskała lepszych wyników w testach asymetrycznych, urazy częściej występują w kończynie dolnej niedominującej, a w kończynie górnej dominującej.