Andrzej Pitrus writes about films showing the transgression of man towards animality. He is interested in human-animal hybrids, as well as prohibited sexual contacts between representatives of different species. These motifs are present in the cinema, but they are a kind of taboo, a line which filmmakers rarely cross. It turns out, however, that they can effectively problematize fundamental existential issues and more.
В статье обсуждаются кинокартины, показывающие способность человека пересекать границы царства животных с греховными намерениями. Автора интересуют гибриды человека и животных, а также запрещенные сексуальные отношения между людьми и животными. Эти мотивы присутствуют в кино, хотя они и не очень распространены и остаются в сфере табу. Тем не менее, автор пытается их раскрыть с целью затронуть экзистенциальные проблемы и многое другое.
Autor pisze o filmach ukazujących transgresję człowieka w kierunku zwierzęcości. Interesują go ludzko-zwierzęce hybrydy, a także zakazane kontakty seksualne między przedstawicielami różnych gatunków. Wątki te obecne są w kinie, ale stanowią rodzaj tabu, w istocie niezbyt często przekraczanego przez filmowców. Okazuje się jednak, że mogą one skutecznie problematyzować fundamentalne kwestie natury egzystencjalnej, choć nie tylko.