Lintner’s (1956) partial adjustment model identifies the company’s long-term dividend policy by setting a dividend target payout ratio and the speed of adjustment. And although the model has undergone various modifications and methods of estimation over more than 60 years, it is still a good tool for analyzing dividend decisions made by companies. The aim of the article is to show the usefulness of the Lintner model for analyzing changes in the company’s dividend policy during the pandemic turmoil. For the illustration, Hydrotor SA was chosen, which, the longest time at the Warsaw Stock Exchange, continuously pays dividends. The calculations showed that the situation in 2020 resulted in a revision of the company’s long-term dividend strategy, which resulted in a lowering of the dividend target payout ratio and a greater attention to the current situation (current net profits)-an increase in the speed of adjustment.
Zaproponowany przez Lintnera (1956) model częściowych dopasowań pozwala zidentyfikować długoterminową politykę dywidendową spółki poprzez określenie docelowej stopy wypłaty dywidendy i szybkości dopasowania się do niej wypłat. I chociaż w ciągu ponad 60 lat model przeszedł różne modyfikacje i zmieniały się metody jego estymacji, to jest on nadal dobrym narzędziem analizy decyzji dywidendowych podejmowanych przez spółki. Celem artykułu jest pokazanie przydatności modelu Lintnera do analizy zmian polityki dywidendowej spółki w okresie zawirowań związanych z pandemią koronawirusa. Do ilustracji wybrano spółkę Hydrotor SA, która najdłużej na GPW w Warszawie nieprzerwanie wypłaca dywidendę. Przeprowadzone obliczenia pokazały, że sytuacja, która nastąpiła w 2020 roku, spowodowała zrewidowanie długoterminowej strategii dywidendowej spółki, której konsekwencją było obniżenie docelowej stopy wypłaty dywidendy i większe uzależnienie wypłat od bieżącej sytuacji (bieżących zysków netto) – wzrost szybkości dopasowania.