Celem pracy było porównanie dwóch technik napromieniania raka gruczołu krokowego IMRT vs 3D-CRT pod względem dawek zdeponowanych w odbytnicy.Dokonano analizy planów leczenia napromienianiem 30 pacjentów z rozpoznaniem raka gruczołu krokowego, które zostały opracowane w Zakładzie Fizyki Medycznej Centrum Onkologii w Bydgoszczy. Wszystkim pacjentom w pozycji terapeutycznej wykonano tomografię komputerową od poziomu S1 do guzów kulszowych (przekroje poprzeczne co 5 mm). Dane przesłano do systemu planowania leczenia Eclipse 7,1.67, w którym okonturowano obszary tarczowe i narządy krytyczne (odbytnicę, pęcherz moczowy, główki kości udowych). CTV zawierało prostatę z proksymalnym 1 cm odcinkiem pęcherzyków nasiennych, PTV utworzono poprzez dodanie 1 cm marginesu do CTV, za wyjątkiem marginesu od strony odbytnicy, który wynosił 6 mm. Dla każdego pacjenta zaplanowano terapię prom X 15 MV: – techniką 3D-CRT cztery pola z zastosowaniem MLC; -techniką IMRT pięć pól. Planowana dawka całkowita wynosiła 78 Gy, dawka frakcyjna 2 Gy. Dla odbytnicy wybrano następujące parametry oceny planów leczenia: średnia, modalna, mediana i maksymalna dawka całkowita, objętość, która otrzymuje dawkę większą niż 30,40,50,60,65,70,75 Gy (V30,V40,V50,V60,V65,V70,V75). Oceniono średnią dawkę oraz homogenność dawki w PTV. Uzyskane dane poddano analizie statystycznej. Dla techniki IMRT stwierdzono istotne statystycznie zmniejszenie dawki średniej, modalnej, mediany i maksymalnej w odbytnicy (p<0.001). Względne objętości odbytnicy otrzymujące narastające dawki promieniowania od 40 do 75 Gy były mniejsze dla techniki IMRT (p <0.001). Dla objętości odbytnicy otrzymującej dawkę powyżej 30 Gy, nie uzyskano istotnych statystycznie różnic pomiędzy dwoma technikami. Średnia dawka w PTV wynosiła 78.91 (±0.82) dla 3D-CRTvs 78.49 (±0.54) dla IMRT - różnica była istotna statystycznie (p<0.05). Pod względem jednorodności dawki w PTV istotnie wyższe wartości STD uzyskano dla 3D-CRT 1.01 (±0.12) vs 1.39(±0,18) dla IMRT (p=0).są zgodne z dotychczas przeprowadzonymi badaniami porównującymi plany leczenia raka prostaty obiema technikami. Zastosowanie techniki IMRT prowadzi do istotnego obniżenia dawki promieniowania w odbytnicy. Jednorodność dawki w PTV jest wyższa w planach 3D-CRT.