Wyniki leczenia raka szyjki macicy (RSZM) w Polsce są niezadowalające. Ponad 50% chorych w chwili rozpoznania jest w zaawansowanym stopniu klinicznym (od II do IV). Właściwą metoda leczenia dla tych chorych jest radioterapia. Celem pracy jest ocena skuteczności radioterapii u chorych z zaawansowanym RSZM na podstawie 5-letnich przeżyć oraz analiza chorych i przyczyn niepowodzeń.Badaniem objęto 207 chorych z płaskonabłonkowym RSZM w stopniu klinicznym IIIB leczonych w latach 1995–97 w WCO. Chore leczono radykalną radioterapią. Teleradioterapią megawoltową (9 lub 15 MeV) objęto obszar miednicy wg powszechnie przyjętych reguł. Większość chorych (79,2%) napromieniano z 2 pól przeciwległych, pozostałe techniką 4-polową. Planowane dawki na przymacicza wynosiły 46 Gy. Brachyterapię LDR najczęściej stosowano po zakończeniu teleradioterapii (u 79,5% chorych) u pozostałych w trakcie napromieniania. Średnio chore otrzymywały 1,9 frakcji leczenia śródjamowego, dawki w p.A wynosiły od 40–60 Gy. Oceniono 5-letnie przeżycia całkowite i bezobjawowe oraz przyczyny zgonów.5 lat przeżyły 102 chore co stanowi 49,3% leczonych. Bez objawów choroby przeżyło 88 chorych 42,5%). Zmarło z powodu raka 61 chorych(29,5%), z innych przyczyn 27 chorych(13%). Najczęstszą przyczyną niepowodzenia leczenia było niewyleczenie lub wznowa miejscowa-54 chore (72%). Przerzuty odległe współistniejące ze wznową choroby stwierdzono u 10 chorych (13,3%), przerzuty odległe u 11 chorych co stanowi 14,7%.1. Radioterapią radykalną można uzyskać 5-letnie przeżycia całkowite u 47,3% chorych z RSZM i bezobjawowe u 42,5% 2. Najczęstszą przyczyną niepowodzeń w leczeniu promieniami RSZM jest niewyleczenie lub wznowa lokoregionalna (72%