Celem przeprowadzonych badań było określenie znaczenia polimorfizmów 1G/2G oraz A/G regionu promotorowego genu MMP-1 dla występowania oraz progresji raka piersi.Materiał stanowiły próbki krwi od pacjentek z rakiem piersi (n = 242). Kontrolą były próbki krwi pobrane od zdrowych kobiet (n = 250). Analizę wariantów polimorficznych przeprowadzono stosując metodę RFLP-PCR.Stwierdzono znaczącą statystycznie zależność między występowaniem alellu 2G (OR = 1,43, 95% PU (1,05; 2,05)) i obecnością przerzutów w węzłach chłonnych. Ponadto wykazano znacząco wyższą częstość występowania allelu 2G w grupie pacjentek z nowotworami o wyższym stopniu zaawansowania wg skali Blooma-Richardsona (I°/II° OR = 2,18, 95% PU (1,08; 4;37); II°/III° OR = 2,34, 95% PU (1,16; 4,69)). Nie wykazano statystycznie istotnych różnic w częstością występowania alleli 1G i 2G oraz A i G między grupą badaną i kontrolną (p > 0,05).Uzyskane wyniki wskazują, że allel 2G może być związany ze zwiększonym stopniem złośliwości nowotworów piersi oraz może sprzyjać powstawaniu przerzutów w okolicznych węzłach chłonnych. Sugeruje to, że polimorfizm 1G/2G regionu promotorowego genu MMP-1 może być wykorzystany jako molekularny czynnik rokowniczy w raku piersi. Natomiast polimorfizmy 1G/2G oraz A/G regionu promotorowego genu MMP-1 mogą nie być związane z występowaniem raka piersi.