Artykuł poświęcony jest zjawisku kiczu w przestrzeni współczesnych miast. Zdefiniowano tu pojęcie kiczu z punktu widzenia filozofii, sztuki i estetyki. Przedstawiono wiele przykładów kiczu występującego w miastach – poczynając od chaosu architektonicznego, poprzez różnego typu „ozdoby” miasta – czyli nie zawsze do końca udaną małą architekturę, aż do sakro-kiczu, czyli brzydoty i przesady w budownictwie sakralnym. Zaprezentowano też przykłady obiektów uznanych za kicz, ale stanowiących ważne, czasem już historyczne symbole miast, w których się znajdują. W artykule pojawiają się też liczne przykłady, głównie z polskich miast, prezentujące moje rozumienie kiczu w mieście.
Paper is devoted to the phenomenon of kitsch in the contemporary cities. The term kitsch was defined herein in terms of philosophy, art and aesthetics. Outlines a number of examples of kitsch appearing in cities – starting in architectural chaos through the various types of city “decorations” – that is finally not always a successful small architecture, to sacro-kitsch that is ugliness and exaggeration in the sacred architecture. Also presented examples of objects considered as a kitsch, but which are important, sometimes historical symbols of the cities in which they are located. The article shows a number of examples, mainly from Polish cities, to help understand how to understand kitsch in the city.