W opracowaniu prezentowane są wyniki badań w zakresie międzywojewódzkiego zróżnico-wania wytwarzanej wartości dodanej brutto na mieszkańca w Polsce. W tym wymiarze urzeczy-wistniania się procesów gospodarczych, weryfikacji poddaje się coraz częściej wskazywany w literatu-rze przedmiotu fakt, że procesy rozwojowe w układzie wojewódzkim przebiegają zgodnie z mode-lem polaryzacyjnym, prowadząc do narastania zróżnicowań. Podstawą wnioskowania jest obser-wacja zmian wartości współczynnika Giniego obliczonego dla międzywojewódzkiego rozkładu wartości dodanej brutto na mieszkańca w latach 2000–2011. Niezbędne do analiz dane statystycz-ne zostały zaczerpnięte z Banku Danych Lokalnych GUS. Ze względu na dominację sektora usług we współczesnych gospodarkach, poza analizą kreacji wartości ogółem, w opracowaniu uwagę koncentruje się na różnicach dostrzeganych pomiędzy różno-rodnymi branżami usługowymi. Utożsamiane są one z sekcjami G-T Polskiej Klasyfikacji Działalności PKD 2007. W badaniach identyfikuje się sekcje, w których skala różnic międzyregionalnych jest naj-większa, a jednocześnie weryfikacji poddaje się tezę, że największe nierównomierności międzyregio-nalne dotyczą najbardziej nowoczesnych branży związanych z rozwojem gospodarki opartej na wiedzy. Uzyskane wyniki potwierdzają wstępne założenia. Nie tylko dla wartości dodanej ogółem obser-wowane są procesy dywergencji międzyregionalnej, ale i w odniesieniu do kreacji wartości w większo-ści branży usługowych. Ponadto sferami o największych międzywojewódzkich nierównomiernościach rozkładu wytwarzania okazują się być nowoczesne branże ICT oraz finansowa. Również usługi profe-sjonalne, naukowe i techniczne wykazują takie specyfiki. Natomiast minimalizacja zróżnicowań mię-dzyregionalnych wiąże się głównie z funkcjonowaniem sfery usług publicznych.