Przedmiot studium stanowi wypowiedź apostoła Pawła z Flp 3, 9. Tekst rzuca ważne Światło, obok Ga i Rz, na Pawłowe rozumienie usprawiedliwienia z wiary w Jezusa Chrystusa. Omawiani autorzy dostrzegają dwa zasadnicze problemy: 1) jak rozumieć „moją sprawiedli-wość” w pierwszej części wypowiedzi, 2) które z członów każdej z dwóch przeciwstawnych części stanowią jądro wypowiedzi i odpowiadają sobie wzajemnie. W wyniku przeprowadzonego studium doszliśmy do wniosku, że trudno jest mówić o wyzbyciu się przez Pawła spra-wiedliwości z Prawa dla sprawiedliwości z wiary. Obie pochodzą od Boga i się dopełniają. Wyrażenie w 3, 9a: „ta z Prawa” nie jest równoznaczne sprawiedliwości z Prawa i należy je rozumieć jako błędną interpretację tej drugiej. Ta błędna interpretacja sprawiedliwości z Prawa: - to sprawiedliwość, o której Paweł mówi, że nie jest jego („nie mając mojej sprawiedli¬wości”). Flp 3, 9 jest świadectwem rozwoju Pawiowej świadomości: kiedyś błędnie pokładał całą nadzieję na usprawiedliwienie w sprawiedliwości z Prawa, teraz pokłada ją w wierze w Chrystusa, ale nadal praktykuje pierwszą (Boże przykazania), znając już jej właściwe przeznaczenie w zamyśle Boga.