This work discusses the subject of a scientific trip from a semiotic perspective. It presents the scientific congress (AIESEP World Congress 2014) and a critical review of it; a journey of cultural symbolism; and remarks and impressions of staying in a distant country. In addition, a meeting with the proto-forms of martial arts and considerations concerning the social reception of martial arts in today’s New Zealand justify the purpose of this trip also in terms of martial arts tourism, though not to practise, but for research. The authors suggest a schematic approach to the symbolism of the stages of social development, in which resignation of the noble principles leads to moral and civilizational regression. Additionally, some contemporary fashionable ideologies cause regression in the spiritual development of humanity and go back to the typhonic level on K. Wilber’s scale.
Z perspektywy semiotycznej podjęto zagadnienie wyjazdu naukowego. Przedstawiono kongres naukowy (World AIESEP Congress 2014) i jego krytyczną recenzję; podróż wśród symboliki kulturowej; uwagi i wrażenia z pobytu w odległym kraju. Ponadto spotkanie z praformą sztuki walki i namysł nad społeczną recepcją sztuk walki w dzisiejszej Nowej Zelandii stanowią uzasadnienie dla traktowania tego wyjazdu także w kategoriach turystyki sztuk walki, chociaż nie dla ich praktykowania, ale dla badań. Badania terenowe sztuk walki pozwoliły stwierdzić obecność praform sztuk walki w kulturze Maorysów, i właściwie brak obecności sztuk walki dzisiejszej w kulturze sportowej Nowej Zelandii. Autorzy zaprojektowali schematyczne ujęcie symboliki etapów rozwoju społecznego, w którym to schemacie rezygnacja ze szlachetnych zasad prowadzi do regresu moralnego i cywilizacyjnego. Ponadto niektóre modne dziś ideologie powodują regres w duchowym rozwoju ludzkości – cofnięcie do poziomu tyfonicznego (w skali K. Wilbera). Podczas Kongresu w kluczowych referatach treści naukowe (pedagogiki sportu, teorii wychowania fizycznego) pomieszano z ideologią gender. Być może oderwanie od korzenia kultury chrześcijańskiej powoduje, że ludzie poszukują jakichś substytutów religii. Ale z przestrzeni publicznej Auckland i oferty kierowanej do turystów jakby amputowano materialny i duchowy dorobek chrześcijaństwa. Być może etyka chrześcijańska przeszkadza w konsumpcji i wygodnym życiu dla przyjemności. Ponadto autorzy stwierdzili fakty wskazujące na niski poziom zaufania dla zagranicznych gości, co poddaje w wątpliwość zasadę gościnności – konstytutywną dla funkcjonowania turystyki.