Artykuł ukazuje dwa różniące się podejścia w traktowaniu środowiska naturalnego w socjo-ekonomicznych procesach, czyli sektorowe i integralne podejście. Poprzednie podejście - sektorowe - jest przypisywane strategii wzrostu gospodarczego, podczas gdy nowsze - integralne - w rozwoju zrównoważonym. Różnica w traktowaniu środowiska przyrodniczego - według autora - leży w integralnym i sektorowym sposobie jego traktowania. Analiza dotycząca tego zagadnienia w artykule została przeprowadzona poprzez zbadanie trzech kwestii/problemów: - syntetycznego wskaźnika dobrobytu, używanego w teorii wzrostu gospodarczego, - relacji, które mogą być ustanowione między tempem rozwoju/szybkością i ekonomicznym porządkiem, w integralnym podejściu relacje te są szeroko traktowane zarówno w procesach występujących we wzroście gospodarczym, jak i w zrównoważonym rozwoju, - kategorii efektywności, która jest używana w strategii wzrostu gospodarczego i w zrównoważonym rozwoju. Autor wychodzi z założenia, że istnieje potrzeba wprowadzenia problematyki środowiska przyrodniczego w procesy rozwoju.
The paper presents two possible ways of treating natural environment in socioeconomic, namely by sector and integrally. The former is attributable to the strategy of economic growth, while the late applies to sustainable development. To indicate where lies the difference, in the author's opinion vital, between the integral and sectoral approach to natural environment, the paper undertakes the analysis of the following three issues: - synthesized indicator of prosperity, used by the economic growth theory, - relations that may be established between the tempo of actions/activities and economic order, the latter understood widely, in the process of economic growth, and in sustainable development, - the category of efficincy which is used in economic growth, and in sustainable development. The author points out to the conditions which need to be met in order to include natural environment, into the processes of development.