Porównanie rozmieszczenia struktur paleozoicznego podłoża z regionalnym rozmieszczeniem kompleksów budowli górnojurajskich na Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej wykazuje wyraźną korelację. Na mapie magnetycznej Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej widoczne są anomalie, których źródłem są występujące w podłożu intruzje, głównie porfirowe i granitoidowe. Wydaje się, że obecność intruzji wzdłuż dyslokacji Kraków - Lubliniec miała istotny wpływ na powstanie i rozwój kompleksów węglanowych w późnej jurze. Niektóre intruzje tworzyły elewacje na dnie morskim. Z kolei na obszarach, gdzie denudacja paleozoicznego podłoża nie sięgnęła intruzji, cechowały się niższą subsydencją wobec obszarów sąsiednich, przez co były predestynowane do tworzenia strukturalnych wyniesień na dnie morskim. Główne kompleksy budowli węglanowych na Wyżynie Krakowsko-Wieluńskiej występują na obszarze od Wyżyny Krakowskiej do północnej części Wyżyny Częstochowskiej, gdzie dyslokacja Kraków - Lubliniec wychodzi poza obręb Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej.
A comparison of the structure of the Palaeozoic basement with the regional distribution of the Upper Jurassic carbonate buildups complexes on the Kraków-Wieluń Upland reveals a distinct coincidence. The magnetic surveys applied to the Kraków-Wieluń Upland show distinct anomalies probably caused by porphyry and granitoid intrusions in Palaeozoic basement. It seems that the development of the carbonate buildups was mainly controlled by the presence of the intrusions in the basement along Kraków-Lubliniec Fault Zone. Some of these intrusions formed elevations on sea bottom. Other areas where denudation did not reach the top of the intrusions had lower subsidence with respect to the neighbouring areas. This made these areas predisposed to the formation of sea bottom elevations. The main carbonate buildups complexes on the Kraków - Wieluń Upland reach farthest to the north of Częstochowa. In this area the Kraków - Lubliniec Fault Zone leaves the upland area.