Celem pracy była ocena wpływu zastosowania metody Ilizarowa na symetrię chodu. Materiał i metody: materiał kliniczny to 16 chorych leczonych metodą Ilizarowa z powodu nierówności oraz zaburzeń osi kończyny dolnej w obrębie podudzia w Klinice Ortopedii i Traumatologii Narządu Ruchu AM we Wrocławiu w latach 1995-2005. Badanych pacjentów podzielono na trzy grupy w zależności od etiologii schorzenia. W badaniach wykorzystano platformę pedobarograficzną firmy Zebris Medical Gmbh umożliwiającą analizę trójwymiarowego rozkładu sił reakcji podłoża podczas chodu. Wnioski: 1. Przywrócenie anatomicznego kształtu i długości kończynie dolnej, za pomocą metody Ilizarowa, doprowadziło do poprawy funkcji chodu, zakładając, że jej wyznacznikiem jest symetria obciążania kończyn dolnych. 2. Etiologia skrócenia kończyny miała wpływ na wydolność funkcjonalną chodu jedynie podczas analizy siły F2max.