Wstąp. Inwolucyjne zmiany organizmu w procesie starzenia są wieloczynnikowe. a niektóre z nich mają wpływ na pogorszenie jakości lokomocji. Wyróżnia się wśród nich między innymi: spadek sił}' mięśniowej czy zmniejszenie zakresu ruchomości w stawach. Objawy tych zaburzeń manifestują się zmianą niektórych parametrów czasowo-przestrzennych chodu, przede wszystkim: zmniejszeniem prędkości chodu i długości kroku oraz zwiększeniem szerokości kroku.
Cel. Celem pracy była ocena wpływu różnych form treningowych na czasowo-przestrzenne parametry chodu osób starszych.
Materiał. Badaniem objęto 59 słuchaczy Uniwersytetu Trzeciego Wieku AWF Warszawa. Badania lekarskie i wysiłkowe pozwoliły wykluczyć wszelkie przeciwwskazania zdrowotne. Dokonano podziału na dwie grupy treningowe: TW - trening wszechstronny i TN - trening w pozycjach niskich. Badania ukończyło po 14 osób z każdej z grup.
Metody. Pomiary wykonano przy użyciu platformy FDM Zebris. która rejestrowała parametry czasowo-przestrzenne badanych. Ich zadaniem było trzykrotne przejście po platformie z naturalną dla siebie prędkością. Cykl treningów trwał 12 tygodni, zajęcia odbywały się dwa razy w tygodniu i trwały 45 minut. Zasadnicza różnica pomiędzy treningami polegała na eliminacji ćwiczeń lokomocji i ćwiczeń w pozycjach wysokich w grupie TN. Analizę statystyczną przeprowadzono przy użyciu oprogramowania Statistica.
Wyniki. W wyniku treningu wszechstronnego wśród badanych zaobserwowano istotną zmianę sześciu parametrów chodu:. długość kroku prawej kończyny dolnej. długości kroku prawej kończyny dolnej (jako % długości kończyny), czas kroku prawej i lewej kończyny dolnej, czas cyklu chodu oraz kadencji. Pozostałe parametry wykazały pewną tendencję, lecz ich zmian nie można przypisać przeprowadzonemu treningowi. Badani grapy TN nie wykazali istotnych zmian w analizowanych parametrach.
Wnioski. Zmiany jakości chodu są wieloczynnikowe. istnieje więc potrzeba dalszych dociekań. w celu ich rozpoznania oraz modyfikacji w ramach treningu czy terapii. Dobór ćwiczeń zastosowanych w treningu powinien strukturalnie odzwierciedlać docelowy element, któiy ma być kształtowany.