Celem pracy było wykazanie skuteczności zastosowania uniwersalnego indeksu jakość wody UWQI w ocenie jakości wód powierzchniowych i badaniu ich zmian czasowych na przykładzie basenu rzeki Gediz w Turcji. UWQI wyraża wyniki zgodnie z kryteriami określonymi w prawodawstwie europejskim (75-440 EWG). Indeks przedstawiony jest za pomocą liczb niemianowanych, z zakresu od 1 do 100. Im indeks jest większy, tym lepsza jest jakość wód. Jakość wody dzieli się na pięć klas, a wartość indeksu z zakresu 95-100 wskazuje na wody o najwyższej jakości. Wartości niższe od 24 oznaczają słabą jakość wód. Na wyznaczniki indeksu wybrano następujące parametry: tlen rozpuszczony (DO), pH, stężenia rtęci, kadmu, fosforu i azotu azotanowego oraz biochemiczne zapotrzebowanie na tlen. Próbki, w których badano te parametry, były pobierane z pięciu stacji raz w miesiącu, przez okres dwóch lat. Na podstawie schematu klasyfikacji UWQI próbkom przypisano indeksy poniżej 40, co pozwala na ocenę jakości wód jako przeciętną i niską. Z drugiej strony, dla niektórych parametrów współczynnik jakości wody wykazywał różnice sezonowe. Stężenia Cd były większe w czasie "silnych przepływów", natomiast mniejsze wartości obserwowano w okresie "słabych przepływów". Wytłumaczono to wpływem spływu miejskiego na jakość wody. Z drugiej strony stężenie DO było większe w okresie "silnych przepływów". W okresach "silnych przepływów" jakość wody w górze rzeki (gdzie gęstość przemysłu jest mała) była lepsza niż w jej dolnym biegu. Badanie wykazało, że zastosowanie indeksu może być skutecznym narzędziem do: a) oceny jakości wody, b) badania zmian przestrzennych i sezonowych oraz c) wyodrębniania takich informacji ze złożonych zbiorów danych, które są zrozumiałe dla niespecjalistów.