Historiografia polska odnosząca się do tematyki polskiej wynalazczości w Stanach Zjednoczonych najczęściej przywołuje osiągnięcia ośmiu Polaków, którzy działali w okresie Wojny Secesyjnej. Byli to: Antoni Glomicki, Gustaw A. Blitkowski, Jan Kuliński, Kacper Zwicki, Józef Smoliński, Seidel de Mackiewicz, Bartłomiej Beniowski i Ksawery Karczewski. Artykuł jest próbą weryfikacji dotychczasowych ustaleń faktograficznych, wcześniej bezkrytycznie powielanych a odnoszących się do wyżej wymienionych postaci. Wykazane zostało, że w powszechnie cytowanych opracowaniach uderza niemal kompletny brak tych źródeł, które w badaniach nad dziejami techniki można określić mianem podstawowych („primary sources”). Zostało wykazane, że ewolucja opisu dokonań poszczególnych wynalazców przez historyków Polonii polega jednak nie na wzbogacaniu opisu zdarzeń o informacje zaczerpnięte z nowo pozyskanych źródeł, ale na modyfikowaniu wcześniejszych ustaleń tylko i wyłącznie w oparciu o inwencję pisarską kolejnych autorów.
Polish historiography concerning Polish inventiveness in the United States most often quotes the accomplishments of eight Poles who worked there during the Civil War. They were as follows: Antoni Glomicki, Gustaw A. Blitkowski, Jan Kuliński, Kacper Zwicki, Józef Smoliński, Seidel de Mackiewicz, Bartłomiej Beniowski, and Ksawery Karczewski. This paper seeks to verify the hitherto facts that were earlier accepted without any critical approach, all of them concern the aforementioned figures. It has been shown that in the sources commonly quoted what strikes one is an almost complete lack of those sources that in the studies on the history of technique can be defined as „primary sources.” It has been proved the historians of Polonia, in writing about particular inventors, did not enrich the description of events by information drawn from the newly found sources, but modified the earie findings only on the basis of the literary invention of successive authors.
