System zapewnienia jakości w pracowniach rentgenodiagnostycznych – to zespół planowych działań mających na celu osiągnięcie, utrzymanie lub poprawę jakości badań radiologicznych, Konieczność prowadzenia kontroli jakości aparatury rentgenodiagnostycznej, aparatury współdziałającej w tworzeniu obrazów radiologicznych (wywoływarki, negatoskopy) oraz pracowni radiodiagnostycznych została wymuszona istniejącym stanem prawnym:1)USTAWA „Prawo atomowe” z 29.11.2002,2)ROZPORZĄDZENIE MINISTRA ZDROWIA „W sprawie warunków bezpiecznego stosowania promieniowanie jonizującego w celach medycznych …” z 24.12.2002,3)ZARZĄDZENIE NR 47 Dyrektora PCA w sprawie powołania Specjalistycznego Komitetu Technicznego d/s Laboratoriów – Pracowni Radiologicznych z 19.11.2002.O skuteczności diagnostycznej w mammografii decyduje wykrywalność struktur o skrajnie małych rozmiarach i zaniżonym kontraście przy możliwie najmnlejszym narażeniu, pacjentki na promieniowanie jonizujące. Pracownia Kontroli Jakości Aparatury Rentgenodiagnostycznej w D.C.O. posiada mierniki i fantomy umożliwiające wykonanie testów sprawdzających parametry techniczne i fizyczne mammografów:1)ocena ogólnego stanu technicznego wraz z kontrolą akcesoriów: systemu uciskowego, kratki przeciwrozproszeniowej, promieniowania obocznego głowicy,2)ocena położenia pola rtg wzglądem pola symulacyjnego, filmu, płytki uciskowej i rejestratora obrazu,3)pomiar wielkości ogniska (zwiększenie jego wymiarów może pogarszać kontrastowość i rozdzielczość systemu),4)ocena systemu AEC przy: wielokrotnych ekspozycjach, zmianie wysokiego napięcia i grubości fantomu, różnych poziomach zaczernienia,5)ocena jakości obrazów mammograficznych przy użyciu fantomu fizycznego odpowiadającego normom ACR,6)kontrola parametrów prądowo-napięciowych,7)pomiar warstwy połowiącej i dawki ekspozycyjnej,8)test jednorodnej czułości ekranów wzmacniających kaset i przylegania błona-ekran wzmacniający.Kontrolę mammografu uzupełniamy pomiarami parametrów negatoskopów, światłoszczelności pomieszczeń ciemniowych i optymalizacją warunków obróbki fotochemicznej.Jeśli diagnostyka mammograficzna ma spełniać wymogi standardów jakości obrazowania, przy możliwie najmniejszym narażeniu pacjentki na promieniowanie jonizujące, koniczne jest prowadzenie systematycznej kontroli jakości mammografów na poziomie podstawowym (technicy) i specjalistycznym (lekarze radiolodzy, fizycy medyczni). Warunkuje to utrzymywanie stałego standardu technicznego jakości obrazu, wartości średniej dawki gruczołowej oraz jakości opisów mammogramów w granicach czułości i swoistości przyjętej dla badań mammograficznych.
