Celem pracy było porównanie postawy ciała dzieci z placówek opiekuńczo-wychowawczych z postawą ciała dzieci z rodzin pełnych. Badaniami objęto 28 dziewcząt i 27 chłopców z domów dziecka, a grupę kontrolną stanowiło 36 dziewcząt i 36 chłopców. Przedział wiekowy wszystkich badanych to 8-13 lat. Do oceny postawy ciała wykorzystano metodę fotogrametryczną. Badania wykazały, iż u dzieci z domów dziecka notowano większe spłaszczenie kifozy piersiowej, częściej występowały też asymetrie trójkątów talii oraz skrzywienia boczne kręgosłupa z odchyleniem powyżej 10 mm. Zarówno w grupie eksperymentalnej, jak i kontrolnej ocena postawy w płaszczyźnie strzałkowej wskazała na znaczny odsetek postaw złych wg typologii Wolańskiego, przy tym u dzieci osieroconych były one częstsze, a dominującym typem postawy był typ lordotyczny.