Tło. Sztuki walki to system tradycji i praktyk walki, które wykształciły się z różnych powodów: dla samoobrony, duchowego rozwoju, konkurencji, ochrony zdrowia i sprawności fizycznej oraz rozrywki. Słowo silat oznacza rodzaj sportu lub gry, która składa się z szybkich ruchów w ataku i obronie. Silat olahraga to sport, który istniał w tysiącach szkół silat na Archipelagu Indonezyjskim. Według Anuara, olahraga oznacza zdolność do wykonywania podczas walki silat technik atakujących i defensywnych, takich jak: uderzanie, kopanie, rzucanie, chwytanie, odpieranie i blokowanie oraz innych umiejętności związanych z cichymi technikami. Badanie dotyczące stylu zarządzania w trenerstwie i satysfakcji sportowców ma wiele do zaoferowania w dziedzinie psychologii sportu. Obecnie wiele badań zostało przeprowadzonych w dziedzinie psychologii sportu, ponieważ jest to jeden z najważniejszych aspektów w dążeniu do poprawy wyników sportowych. Przywództwo pełni ważną rolę w efektywności jednostek i grup; uważa się je za ważny proces w zarządzaniu zasobami ludzkimi. Skuteczne zarządzanie poprawia wydajność, motywuje podwładnych i daje poczucie satysfakcji. Przywództwo to proces oddziaływania, bez użycia siły, do prowadzenia i koordynacji działań członków w celu osiągnięcia określonego celu. Satysfakcja jest integralną częścią sportu. Bez niej wydajność sportowców zostaje obniżona. Zadowolenie w sporcie zostało wielokrotnie zbadane z użyciem różnych zmiennych. W dzisiejszych czasach większość trenerów twierdzi, że nie jest zainteresowana stylem zarządzania, a to może mieć wpływ na zadowolenie i wydajność sportowców. Cel. Obecnie istnieje ograniczona liczba badań dotyczących stylów przywództwa trenerów silat olahraga w drużynach uniwesyteckich. Konieczne jest ustalenie, który styl przywództwa odnosi się do zawodników silat olahraga, opierając się na kwestionariuszu Skali Przywództwa Sportowego, który wyróżnia 5 wymiarów przywództwa: (1) Szkolenie i Kształcenie, (2) Zachowanie Demokratyczne, (3) Zachowanie Autokratyczne, (4) Pomoc Społeczna, oraz (5) Pozytywna Informacja Zwrotna. Dlatego głównym celem tego badania jest zidentyfikowanie związku między zachowaniem trenerów i satysfakcji zawodników silat olahraga z Uniwersytetu Technologii MARA. Praca dotyczy rodzaju przywództwa trenerskiego i poziomu zadowolenia wśród sportowców płci męskiej i żeńskiej. Metody. W badaniu brało udział N = 132 respondentów, zawodników silat olahraga, uczestniczących w państwowym konkursie uniwersyteckim. Zastosowano dwa kwestionariusze: Skalę Przywództwa Sportowego Chelladuraia i Saleha oraz Kwestionariusz Zadowolenia Sportowego Riemera i Chelladuraia [1998]. Pierwszy z nich zawiera 40 pytań i stosuje 5 kryteriów dotyczących szkolenia i kształcenia, zachowania demokratycznego, zachowania autokratycznego, pomocy społecznej oraz pozytywnej informacji zwrotnej. Drugi kwestionariusz obejmuje 14 pytań dotyczących szkolenia, osobistego traktowania, wydajności zespołu i indywidualnych osiągnięć. Przeprowadzono także badanie pilotażowe dla rzetelności kwestionariusza. Wyniki. Częstotliwość i rozkład procentowy przedstawiono w Tabeli 1, która zawiera ogólne wyniki dot. profilu respondentów. Profil respondentów określa płeć, wiek, stan cywilny i lata praktyki. W badaniu brało udział 78 zawodników i 54 zawodniczek silat. Tabela 2 pokazuje korelacje między preferowanym stylem przywództwa i satysfakcją sportowców uniwersyteckich ćwiczących silat. Korelacje były umiarkowane, pozytywnie wskazywały na znaczną zależność szkoleń i instruktażu (r = 0,478, p = 0,001) oraz zachowania demokratycznego (r = 0,472, p = 0,001). Jednak korelacja była niska dla pozytywnego stosunku do zachowań społecznych (r = 0,207, p = 0,017). Tabela 3 wskazuje, że zawodniczki preferują przywódczy styl trenerski, w porównaniu do sportowców płci męskiej, w szkoleniu i instruktażu, t (130) = -1,984, p <0,05 i zachowań demokratycznych, t (130) = -2,002, p <0,05. Nie było jednak istotnych różnic (p> 0,05) pomiędzy zawodnikami silat olahraga dotyczącymi autokratycznych zachowań, zachowań społecznych i pozytywnych informacji zwrotnych. Na podstawie wyników w tabeli 4, można stwierdzić, iż nie ma istotnych różnic w czynnikach wpływających na satysfakcję pomiędzy sportowcami silat olahraga płci męskiej i żeńskiej (wszystkie, p> 0,05). Dyskusja. Wyniki zostały omówione według następujących pozycji: korelacja między stylem przywództwa trenerskiego a satysfakcją sportowców, przywództwo trenerskie a satysfakcja uniwersyteckich zawodników silat olahraga. Na podstawie uzyskanych wyników stwierdzono pozytywny związek pomiędzy stylami przywództwa trenerskiego (szkolenia i kształcenia, zachowania demokratyczne i społeczne) a satysfakcją uczelnianych zawodników trenujących silat. Wraz ze rodzajem stylu przywódczego wzrasta poziom satysfakcji sportowców (np. wśród hokeistów). Dlatego ważne jest dla trenerów akademickich wybranie odpowiedniego stylu trenerskiego, ponieważ ma to wpływ na wydajność i poziom zadowolenia sportowców. W pracy Surujlala i Andile [2012] wykazano, że najbardziej korzystne zachowania trenerskie obejmowały szkolenia i instrukcje oraz informacje zwrotne, a najmniej preferowanym zachowaniem było zachowanie autokratyczne. Ponadto bieżące badanie udowodniło, że zawodniczki silat olahraga wybierały przywództwo trenerskie w czasie szkolenia i instruktażu oraz zachowania demokratyczne częściej w porównaniu do sportowców płci męskiej. Te informacje były przydatne dla trenerów silat (na poziomie uniwersyteckim), w celu uzyskania pełnej gotowości sportowej podczas treningu. Obecne badania nie potwierdziły żadnych różnic między poziomem satysfakcji wśród sportowców silat olahraga obojga płci. Trenerzy akademickiego silatu z powodzeniem przeprowadzali szkolenie w taki sam sposób dla zawodników i zawodniczek, bez jakiejkolwiek dyskryminacji lub uprzedzeń. Wnioski. W badaniu stwierdzono, że istnieje pozytywna korelacja pomiędzy stylem przywódczym trenera (szkolenia i nauczanie, zachowania demokratyczne i społeczne) a zadowoleniem uniwersyteckich sportowców silat olahraga. Badanie to wykazało również, że zawodnicy silat olahraga preferują, w czasie szkoleń i kursów, przywódczy styl zachowania trenera. Wśród zawodniczek styl przywództwa trenera i zachowanie demokratyczne osiągnęły wyższy poziom preferencji niż u sportowców płci męskiej. Nie było jednak różnic pomiędzy zawodnikami a zawodniczkami silat olahraga, obejmujących czynniki satysfakcji.