Pojęcia prawa publicznego i prywatnego są wciąż problematyczne, ta kwestia była również przedmio¬tem dyskusji w państwach socjalistycznych. Powszechnie przyjmuje się, że idea tego podziału sięga rodowodem prawa rzymskiego. Ideologia socjalistyczna zasadniczo nie znajdowała miejsca dla prawa rzymskiego w systemie prawnym, który odrzucał rozwój własności prywatnej na rzecz szerokiej in¬gerencji państwa w stosunki prywatno-prawne i nie dopuszczał wpływów ze strony zasad prawnych państwa ustroju niewolniczego, sprzecznego z ideą socjalizmu. Opierała się ona na materializmie hi¬storycznym i dialektycznym oraz związana była z nieuniknioną walką klas w społeczeństwie. W ro¬manistyce prawniczej wyodrębniono dwa kierunki – romanistyki tradycyjnej, określanej jako „burżu¬azyjna”, i młodej romanistyki marksistowskiej. Celem autorki artykułu jest zaprezentowanie w sposób syntetyczny poglądów na tę dychotomię, najdobitniej wyrażanych przez romanistów marksistowskich z Czechosłowacji na tle dyskusji o przydatności tegoż podziału w państwach socjalistycznych.
The concept of public and private law is still itself somewhat problematic, the matter was also subject to critical discussion in the legal literature in socialist states. It is common believed, that origin and idea of this division derives from Roman law. Socialist-oriented ideology generally left Roman law out of its legal system which rejected development of private property for the benefit of far-reaching state interference in private-law relationships and any influence on the part of the legal system of a state that allowed slavery, inconsistent with the ideas of socialism. It was based on historical and dialectical materialism and was connected with the inevitable fight of classes in society. In socialist states two tendencies in Roman law studies should be distinguished – “traditional” Roman law studies, referred to as “bourgeois”, and new “Marxist Roman law studies”. Some explorers of this tendency believed that it was only “Marxist Roman law studies that required further development, while “bourgeois Roman law studies”, opposed to the former, could only provide a basis of information collected by its researchers. The negation on the division of law into public and private in Marxist ideology was not as obvious as it is commonly accepted. The paper presents, in synthetic way, views of this topic, given by some “Marxist” romanists.