Zbadano wytrzymałość na ściskanie zapraw wykonanych z cementów portlandzkiego oraz portlandzkiego żużlowego. W badaniach zastosowano domieszki przyspieszające twardnienie na bazie mrówczanu wapnia, zarodków fazy CSH i azotanu wapnia. Współczynnik wodno-cementowy zapraw wynosił 0,5 i 0,35. Wcelu zmniejszenia ilości potrzebnej wody do uzyskania odpowiedniej konsystencji zastosowano superplastyfikator na bazie modyfikowanych polikarboksylanów. Badania wykazały, że efektywność działania domieszek przyspieszających twardnienie zależy od obecności mielonego granulowanego żużla wielkopiecowego w cemencie oraz od stosunku wodno-cementowego. Samo obniżenie stosunku wodno-cementowego, przez zastosowanie domieszki upłynniającej, nie zwiększa wytrzymałości. Wręcz przeciwnie – obniża ją, na co mogą mieć wpływ drugorzędne składniki superplastyfikatora. Połączenie działania domieszek przyspieszających twardnienie wraz z obniżoną ilością wody w zaprawach znacznie zwiększa wytrzymałość na ściskanie.
Compressive strength of cement mortars were tested. Samples were made with usage of portland cement and portland slag cement. Several hardening accelerating admixtures, based on calcium formate, CSH crystal seeds and calcium nitrate were used. Mortars had water-cement ratio equal to 0,5 and 0,35. In order to lowering of water content and saving consistency the modified polycarboxylate superplasticizer were used. Research had shown that accelerating admixtures effectiveness depends on presence of ground granulated blast furnace slag (GGBFS) and water-binder ratio. Lowering of water content, by superplasticizer addition, in mortars did not improve compressive strength. Instead the retardation, probably caused by secondary components of superplasticizer, may be observed. Cooperation of lowered waterbinder ratio and accelerating admixtures usage gives great effect of compressive strength level.