W większości dotychczasowych rozważań dotyczących eliminacji drgań układów mechanicznych nie uwzględniano dystrybucji energii. Z drugiej strony wiadomo, że zmiana struktury układu mechanicznego (eliminator - dodatkowy obiekt mechaniczny dołączony do układu głównego) pociąga za sobą istotne zmiany w rozdziale energii. Podejście energetyczne w rozwiązaniu tego zadania ma znaczenie czysto praktyczne i wiąże się z trwałością projektowanych układów eliminacji drgań. W pracy przeprowadzono wstępne badania rozkładu energii dla czterech najbardziej znanych eliminatorów drgań: dynamicznego, wiskotycznego, ciernego i uderzeniowego.