-
[1] Hirt C., Claessens S., Fecher T., Kuhn M., Pail R. 2013. „New ultrahigh-resolution picture of Earth’s gravity field”. Geophysical Research Letters 40: 4279-4283. doi:10.1002/grl.50838.
-
[2] Trojanowicz M., Osada E., Karsznia K. 2018. „Precise local quasigeoid modeling using GNSS/leveling height anomalies and gravity data”. Survey Review. doi: 10.1080/00396265.2018.1525981.
-
[3] Osada E., Siudziński K., Drąg A., Gralak H., Sięga K., Kurpiński G., Seta M. 2018. „Procedura optymalnego planowania i wykonywania pomiaru aktualizacyjnego szczegółowych osnów wysokościowych przeliczonych z układu PL-KRON86-NH do układu PL-EVRF2007-NH – ciąg dalszy”. Przegląd Geodezyjny 1: 14-19. doi:10.15199/50.2018.1.2.
-
[4] Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 14 lutego 2012 r. w sprawie osnów geodezyjnych, grawimetrycznych i magnetycznych. (Dz. U. z 2012 r., poz. 352).
-
[5] Osada E. 2016. Geodezyjne układy odniesienia. Wrocław: Wydawca UxLan Wrocław.
-
[6] Stöcker H. 2010. Nowoczesne kompendium fizyki. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
-
[7] Mizerski M. 2013. Tablice fizyczno-astronomiczne. Warszawa: Wydawnictwo Adamantan.
-
[8] Barlik M. 2001. Pomiary grawimetryczne w geodezji. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.
-
[9] Fajklewicz Z. 2007. Grawimetria stosowana. Kraków: Wydawnictwo Akademii Górniczo-Hutniczej.
-
[10] Barlik M., Pachura A. 2007. Geodezja fizyczna i grawimetria geodezyjna, teoria i praktyka. Warszawa: Oficyna Wydawnicza Politechniki Warszawskiej.