Potęgę współczesnej medycyny i związane z nią zjawiska społeczne można postrzegać na wiele sposobów. Jednym z nich jest medykalizacja. Krytycy wskazują negatywne skutki tego zjawiska z włączeniem jatrogennych. Do pokłosia medykalizacji zalicza się również tworzenie coraz to nowych diagnoz i powiązanych z nimi procedur terapeutycznych. Niektóre z nich wzbudzają szczególnie silne kontrowersje. Medykalizację można uznać za jeden z dyskursów o ciele i jedną z metod sprawowania kontroli, dyscyplinowania ciała. Jednak korzystając z pomocy lekarza, poddając ciało określonym praktykom nie myślimy raczej o tym, że wpisujemy się w określony dyskurs czy procedury stanowiące kolejne piętro kontroli społecznej. Spróbujemy zastanowić się nad tymi zagadnieniami, świadomi tego, że wzbudzają one różnorakie, częstokroć sprzeczne reakcje i oceny. Postaramy się wykorzystać przywołane rozpoznania jako ilustracje dyskursu i kontroli społecznej, dotyczące ciała jednostki.