Celem pracy była ocena jakości życia pacjenta po zawale mięśnia sercowego, leczonego PTCA i komórkami macierzystymi szpiku, a także poddanego rehabilitacji kardiologicznej. Materiał i metoda: badanie przy pomocy kwestionariusza SF-36 wykonano około 2 lata po zawale. Pacjent: mężczyzna, 46 lat, z zawałem serca trafił do szpitala im. Jana Pawła II w Krakowie, gdzie przeprowadzono zabieg PTCA oraz wszczepienie komórek macierzystych szpiku celem regeneracji uszkodzonego niedokrwieniem mięśnia sercowego. Pacjent przeszedł także rehabilitację szpitalną, sanatoryjną w Polanicy Zdrój oraz kontynuuje rehabilitację w warunkach domowych. Wnioski: w porównaniu z wynikami innych badaczy można stwierdzić, że pacjent po PTCA, komórkach macierzystych i rehabilitacji kardiologicznej uzyskał wyższe wyniki w zakresie wszystkich skal, za wyjątkiem RP (ograniczenia z powodu zdrowia fizycznego), w porównaniu z wynikami innych chorych po zawale mięśnia sercowego. Ogólna ocena jakości życia i całkowite zdrowie psychiczne okazały się także wyższe od wartości uzyskanych przez pacjentów wyłącznie po PTCA, jedynie wartość całkowitego zdrowia fizycznego okazała się niższa. Ogólna jakość życia okazała się również wyższa w porównaniu z wynikami uzyskanymi przez pacjentów po CABG.