Evaluation of exercise tolerance and quality of life and their correlation in patients treated with cardiac resynchronization therapy (CRT)

Edyta Smolis-Bąk; Tomasz Chwyczko; Mariola Wójcicka; Ilona Kowalik; Barbara Kazimierska; Rafał Dąbrowski; Maciej Sterliński; Aleksander Maciąg; Hanna Szwed

doi:10.2478/v10109-010-0040-9

Evaluation of exercise tolerance and quality of life and their correlation in patients treated with cardiac resynchronization therapy (CRT)

Edyta Smolis-Bąk, Tomasz Chwyczko, Mariola Wójcicka, Ilona Kowalik, Barbara Kazimierska, Rafał Dąbrowski, Maciej Sterliński, Aleksander Maciąg, Hanna Szwed

Source

Physiotherapy > 2009 > 17 > 4 > 3-9

Introduction: cardiac resynchronization therapy (CRT) is widely used in treatment of patients with congestive heart failure (CHF). Aim: evaluation of exercise tolerance and quality of life and their correlation in patients treated with cardiac resynchronization therapy (CRT). Materials and methods: 23 patients (16 men, mean age 63.0 ± 9.0 years) with CHF were included in the study. Cardiopulmonary exercise test, 6-minute corridor test were performed before CRT and after 6 months. All patients were examined by means of NHP QoL questionnaire. Results: statistically significant correlations between peak oxygen uptake (VO₂) and sleep disorders (r = 0.62, p < 0.01) and physical exercise limitations before CRT (r = -0.54, p < 0.05) were observed. After CRT peak VO₂ correlated negatively with pain (r = -0.82, p < 0.02) and social alienation (r = -0.90, p < 0.005). 6-minute walking test distance correlated significantly with energy level (r = -0.50, p < 0.05) before CRT and with pain after CRT (r = -0.87, p < 0.05). Conclusions: 1. CRT in CHF patients improves effort tolerance and some QoL aspects. 2. Patients with better physical exercise tolerance assessed some aspects of their QoL as better before CRT (energy level, physical limitations), and better after CRT (pain, social alienation).

Wprowadzenie: komorowa stymulacja resynchronizująca (CRT) ma zastosowanie w leczeniu chorych z ciężką niewydolnością serca. Cel: ocena wydolności fizycznej i jakości życia oraz zależności występujących pomiędzy badanymi parametrami u pacjentów po wszczepieniu CRT. Materiał i metody: do badań włączono 23 chorych (16 mężczyzn) w wieku 52-77 lat. Przed i po 6 miesiącach od wszczepienia wykonywano próbę spiroergometryczną 6-minutowy test korytarzowy oraz badano parametry jakości życia kwestionariuszem NHP. Analizowano korelacje pomiędzy wydolnością fizyczną a jakością życia. Wyniki: uzyskano istotne korelacje pomiędzy: VO² a zaburzeniami snu r = 0,62 (p < 0,01) i ograniczeniami ruchowymi r = -0,54 (p < 0,05) przed zabiegiem, VO² a bólem r = -0,82 (p < 0,02) i wyobcowaniem społecznym r = -0,90 (p < 0,005) po wszczepieniu CRT, dystansem marszu a poziomem energii r = -0,50 (p < 0,05) przed, a ból r = -0,87 (p < 0,05) po wszczepieniu CRT. Wnioski: 1. Zastosowanie komorowej stymulacji resynchronizującej poprawia istotnie wydolność fizyczną oraz niektóre aspekty jakości życia. 2. Pacjenci z wyższą wydolnością fizyczną lepiej oceniali niektóre aspekty jakości życia przed (poziom energii, ograniczenia ruchowe) i po (dolegliwości bólowe i wyobcowanie społeczne) implantacji CRT.