Rehabilitacja kardiologiczna w dużym stopniu umożliwia pacjentom powrót do sprawności psychofizycznej spełniając w ten sposób jeden z jej głównych celów. Celem pracy jest ocena wpływu ambulatoryjnej, systematycznie prowadzonej rehabilitacji kardiologicznej na wartości ciśnienia tętniczego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Badaniem objęto 73 pacjentów (49 mężczyzn i 24 kobiety) po zawale mięśnia sercowego, operacjach kardiochirurgicznych, koronaroplastyce oraz po ostrym incydencie wieńcowym wraz z innymi współtowarzyszącymi schorzeniami. Średnia wieku pacjentów wynosiła 61,63 roku. U pacjentów tych oceniano średnie wartości ciśnienia tętniczego skurczowego i rozkurczowego oraz średnie ciśnienie tętnicze. Program rehabilitacji zawierał 24 sześćdziesięciominutowe sesje po 2-3 razy w tygodniu, obejmujące 30 minut ćwiczeń ogólnokondycyjnych oraz 30 minut jazdy na cykloergometrze rowerowym (trening interwałowy) z submaksymalnym obciążeniem dostosowanym indywidualnie do każdego pacjenta na podstawie wyników próby wysiłkowej, pod stałą kontrolą EKG pracy serca. Rehabilitacja trwała około 3 miesięcy. Pacjenci ćwiczyli w 6-osobowych grupach. Ambulatoryjna rehabilitacja kardiologiczna pozytywnie wpływa na wartości ciśnienia skurczowego i rozkurczowego u pacjentów z chorobą niedokrwienną serca. Trzymiesięczny cykl rehabilitacji kardiologicznej powoduje istotną redukcję skurczowego i średniego ciśnienia tętniczego w spoczynku, zarówno u kobiet, jak i u mężczyzn niezależnie, od wieku. Długoterminowy trening kardiologiczny istotnie obniża ciśnienie rozkurczowe i średnie ciśnienie tętnicze pacjentów z chorobą niedokrwienną serca i nadciśnieniem w przeciwieństwie do grupy pacjentów normotensyjnych.