Postawa ciała człowieka, tak jak zdrowie, nie jest dana na całe życie, zmienia się w przebiegu procesu ontogenetycznego, a zmiany te uzależnione są od czynników wewnętrznych (choroba) czy zewnętrznych (uraz). Niewątpliwie choroba (rak piersi), jej negatywne skutki i proces leczenia należą do czynników zaburzających postawę ciała kobiet po mastektomii. Celem pracy była ocena zmian postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej kobiet po mastektomii uczestniczących przez dwa lata w zajęciach rehabilitacji ruchowej. Materiał badawczy stanowiły 23 kobiety, które dwa lata (dwa razy w tygodniu) uczestniczyły w zajęciach rehabilitacji ruchowej. Postawę ciała oceniano przy użyciu aparatury do komputerowej oceny postawy ciała, która działa w oparciu o metodę fotogrametrii przestrzennej. Grupa ta poddana została pięciokrotnym badaniom oceny postawy ciała w odstępach 6-miesięcznych. Uzyskane wyniki badań poddano opracowaniu statystycznemu (testy nieparametryczne: test kolejności par Wilcoxona, współczynnik korelacji rang Spearmana, test ANOVA Friedmana. W świetle uzyskanych wyników badań postawy ciała w płaszczyźnie strzałkowej potwierdza się potrzebę systematycznego i ciągłego usprawniania rehabilitacyjnego kobiet po mastektomii niezależnie od czasu, jaki minął od operacji.