Wstęp: S kolioza, p otocznie n azywana b ocznym s krzywieniem k ręgosłupa w rzeczywistości jest zniekształceniem przestrzennym, którego przyczyny nie są dokładnie znane. Wnikliwa diagnostyka stanowi podstawę prawidłowego rozpoznania skolioz i wdrożenia właściwego postępowania usprawniającego. Celem pracy było przedstawienie efektów leczenia zachowawczego pacjenta ze skoliozą, opartego na trzech filarach terapii z uwzględnieniem wczesnej diagnostyki.
Opis przypadku: Pacjent W.P. lat 12, płci męskiej, od 2008 roku był pod opieką lekarską i systematycznie wykonywał ćwiczenia zespołowe, bez efektu korekcyjnego. W lutym 2009r. pacjent po wcześniejszej diagnostyce RTG został przyjęty do leczenia zachowawczego. Wprowadzono ćwiczenia wg indywidualnie przygotowanego programu ćwiczeń korekcyjnych, który początkowo składał się z 3 ćwiczeń na odcinek piersiowy, a następnie po uzupełnieniu diagnostyki, również z 2 ćwiczeń na odcinek lędźwiowy. Każde z ćwiczeń wykonywano 50 razy w ciągu dnia, w 3 seriach. Pacjent zobowiązany był również do noszenia gorsetu korekcyjnego typu Cheneau kilkanaście godzin w ciągu doby.
Wyniki: Wprowadzone ćwiczenia na odcinek piersiowy kręgosłupa spowodowały redukcję kąta skrzywienia z 25 stopni (luty 2009r.) do 14 stopni (październik 2010r.). W odcinku lędźwiowym kręgosłupa terapię rozpoczęto po trzech miesiącach leczenia (brak wcześniejszej diagnostyki tego odcinka kręgosłupa) i uzyskano korekcję skrzywienia o 11 stopni z 23 stopni (maj 2009r.) do 12 stopni (październik 2010r.).
Wnioski: W analizowanym przypadku zastosowane ćwiczenia i sposób postępowania wpłynęły na zmniejszenie deformacji kręgosłupa. Niepełna wstępna diagnostyka wydłużyła czas leczenia i obciążyła badanego dodatkowymi projekcjami RTG