Wstęp: Ból porodowy jest zjawiskiem fizjologicznym i świadczy o postępowaniu akcji porodowej. Odczuwanie bólu, także bólu porodowego, jest silnie zindywidualizowanym doświadczeniem wewnętrznym. Niektóre rodzące ból porodowy znoszą bez potrzeby wsparcia farmakologicznego, dla innych ból porodowy jest tak silny, że wymaga interwencji medycznej. Ludzie różnią się także pod względem przekonań dotyczących możliwości kontrolowania bólu. Przekonania te wpływają na ich nastawienie wobec doznań bólowych i oczekiwania interwencji medycznych ukierunkowanych na uśmierzenie bólu.
Celem pracy było określenie, czy regularna aktywność fizyczna w czasie ciąży różnicuje przekonania dotyczące kontroli nad bólem porodowym oraz ustalenie czynników warunkujących te przekonania i ich korelatów.
Materiał i metody: Badaniami objęto 100 kobiet ciężarnych w wieku 19-38 lat, w tym 50 kobiet, które regularnie uprawiały ćwiczenia fizyczne w czasie ciąży i 50 ciężarnych nieaktywnych fizycznie. W badaniach zastosowano zmodyfikowaną wersję Kwestionariusza na Temat Kontroli Bólu (BPCQ) Skevington, zawierającą 11 stwierdzeń na temat możliwości kontrolowania bólu porodowego osobiście, poprzez wpływ personelu medycznego oraz jego zależności od czynników losowych, ankietę dotyczącą historii położniczej i sytuacji osobistej oraz Inwentarz Stanu i Cechy Lęku Spielbergera i współautorów.
Wyniki: Wyniki wskazują, że kobiety nieaktywne ruchowo są silniej przekonane niż kobiety podejmujące aktywność ruchową w czasie ciąży, że nasilenie bólu porodowego zależy od czynników zewnętrznych (pomoc personelu medycznego, czynniki losowe). Predykatorami przekonań dotyczących kontroli nad bólem porodowym są: cecha lęku, sytuacja materialna, wcześniejsze poronienia oraz aktywność ruchowa.
Wnioski: Ciężarne aktywne ruchowo w okresie ciąży ujawniają silniejsze przekonania dotyczące możliwości osobistego kontrolowania nasilenia bólu porodowego, co świadczy o bardziej wewnętrznej lokalizacji kontroli. Można oczekiwać, że podczas porodu prezentować będą bardziej aktywną postawę, współpracując z personelem medycznym, w mniejszym stopniu oczekując podejmowania różnych interwencji, w tym ukierunkowanych na uśmierzenie bólu czy przyspieszenie akcji porodowej.