Wstęp: Ruchomość kręgosłupa u osób z różnymi typami nie została dotychczas dokładnie opisana. Celem badań było określenie wpływu skrzywienia kręgosłupa na zakresy rotacji tułowia i miednicy u dziewcząt ze skoliozą idiopatyczną.
Materiał i metody: W badaniach uczestniczyło 59 dziewcząt ze skoliozą idiopatyczną w wieku 10-18 lat. Warunkiem włączającym do badania było stwierdzenie na zdjęciu rentgenowskim skrzywienia piersiowego prawostronnego lub skrzywienia lędźwiowego lewostronnego. Stworzono cztery grupy uwzględniające różne typy skrzywień kręgosłupa. Pomiarów dokonywano w pozycji stojącej. Do pomiarów zakresów rotacji tułowia i miednicy wykorzystano specjalnie zaprojektowane urządzenie prototypowe połączone z systemem komputerowym. W czasie testowanych ruchów rotacyjnych stabilizowano obręcz kończyn górnych z górną częścią tułowia lub miednicę. W metodyce badań precyzyjnie określono liczbę i kolejność ruchów. Grupą kontrolną stanowiło 30 dziewcząt bez skoliozy.
Do analizy statystycznej wykorzystano test ANOVA z opcją porównań wielokrotnych oraz test T-studenta.
Wyniki: Wyniki wykazały wiele istotnych różnic między dziewczętami ze skoliozą dwułukową z dominującym skrzywieniem piersiowym prawostronnym, dziewczętami ze skoliozą jednołukową lub dwułukową z dominującym skrzywieniem lędźwiowym lewostronnym i grupą kontrolną.
U dziewcząt ze skoliozą dwułukową z dominującym skrzywieniem piersiowym prawostronnym zaobserwowano znamienne ograniczenie zakresów rotacji tułowia i miednicy.
U dziewcząt ze skoliozą jednołukową lub dwułukową z dominującym skrzywieniem lędźwiowym lewostronnym stwierdzono zwiększone zakresy rotacji miednicy.
Wnioski: Zakresy rotacji tułowia i miednicy zależą od typu skrzywienia kręgosłupa, a w: szczególności od lokalizacji dominującego łuku skoliozy. Występowanie dominującego skrzywienia piersiowego prawostronnego sprzyja powstaniu ograniczenia zakresów' rotacji tułowia i miednicy oraz asymetrii między zakresami lewostronnej i prawostronnej rotacji tułowia i miednicy. Występowanie dominującego skrzywienia lędźwiowego lewostronnego prowadzi do zwiększenia zakresów rotacji miednicy oraz powstania asymetrii między zakresami lewostronnej i prawostronnej rotacji miednicy.