Celem pracy była ocena wpływu materii organicznej z różnych źródeł na wielkość plonu i zawartość makroelementów w pszenicy ozimej. Badania prowadzono w wazonach kamionkowych umieszczonych w gruncie, które wypełniono glebą płową właściwą (wg WRB, Haplic Luvisols), wytworzoną z piasku gliniastego lekkiego na glinie lekkiej. Gleba charakteryzowała się lekko kwaśnym odczynem. Do gleby wprowadzono metale ciężkie w formie soli: ZnSO4, Pb(NO3)2 i Cd(NO3). Jednocześnie do gleby dodano jednorazowo: nawóz organiczno-mineralny z węgla brunatnego "Rekulter", węgiel brunatny, torf lub obornik w dawkach odpowiednio 180, 140, 390 lub 630 g na wazon, co odpowiadało 5 tonom C-org na ha. W doświadczeniu uprawiano pszenicę ozimą Triticum aestivum ssp. vulgare (L) odmiany Alba. W próbach roślinnych oznaczono ogólną zawartość wapnia, magnezu, sodu, potasu, fosforu i azotu. Wartość nawozowa substancji organicznej z różnych źródeł wyrażona plonem roślin była najwyższa dla „Rekultera”, a najniższa dla torfu. Dodatek substancji organicznej do gleby powoduje wzrost zawartości K, Mg, P i N w ziarnie i słomie pszenicy. Zawartość sodu i wapnia w ziarnie pszenicy nie zależała od zanieczyszczenia gleby metalami ciężkimi i dodatku materii organicznej. Zawartość azotu w ziarnie i słomie pszenicy na glebie zanieczyszczonej była większa w porównaniu do roślin z gleby bez metali ciężkich. Dodatek materii organicznej do gleby spowodował rozszerzenie stosunku K : (Ca + Mg) w ziarnie i słomie pszenicy